
Diego Taboada naceu en Chantada no ano 1979, mais, ipso facto, tivo que percorrer en tren a diáspora galega a Suíza en tempos da transición. A súa matria afectiva é a memoria oral dos seus pais, Suíza e Galicia, de momento, mais, a súa matria electiva, di, non pertence a este mundo. Creceu e crece coma un neno tranquilo e solitario que fala e xoga “sozinho” porque non sabe mentir en público e porque, sinxelamente, gusta diso. Licenciado en Ciencias Sociais, colaborou co diario dixital Rebelion, Xornal de Galicia e, en breve, Praza Pública.
Vive e escribe por múltiples motivos que non lle apetece resumir.
[…] artigo de Diego Taboada Coas cousas que amamos de verdade acontece sempre algo semellante : que ficamos mudos para […]
[…] Así foi sempre, así será, no futuro. Diego Taboada […]
[…] Un relato de Diego Taboada […]
[…] relato de Diego Taboada O sol asomaba polo horizonte. Podía ver a sombra dos cábalos ao lonxe, mergullándose na néboa e […]
[…] Un artigo de Diego Taboada […]
[…] Un artigo de Diego Taboada […]